मोरपीस
मोरपीस
अचानक आलेल्या मंद वाऱ्याने
त्या जुन्या पुस्तकावरील
अदृश्य झुळ अलगद उडवली
आणि मनाच्या कोपऱ्यातील
कस्तुरीरूपी कुपी आपोआप उघडली
वर्षानुवर्षे अबोलपणाच्या बेड्यांनी
जड झालेली पाऊले सावकाश
पुस्तकाभोवती पिंगा घालू लागली
आणि प्रचंड थरथरणारे हात
ते पुस्तक स्पर्श करण्याचा
प्रयत्न करू लागले
बालपणापासुन रटलेल्या रुढि परंपरा आणि
उपदेश्यांच्या शुन्यच परिणाम होता पण
नुसत्याच झालेल्या त्या पुस्तक स्पर्श्याने
जणू अखंड विश्वाचे गूढ उकलले
आणि मधुरूपी प्रचंड गोड
आठवणींच चक्र त्याच्या
मनाच्या भोवती भिरभिरू लागले
पुस्तकाची पानं पालटता पालटता
तिचं आवडतं मोरपीस हाती लागलं
आणि जीवाची घालमेळ वाढू लागली
मोरपिसाच्या त्या स्पर्शाने तिची
ती मोहक मूर्ती समोर थाटली
आणि परत प्रेमाचा
इंद्रधनुष्य क्षितिजावर रंगला
भोवताली फिरणाऱ्या जिवंत भुतांमध्ये
जगण्याचा आधार शोधत असताना
निर्जीव मोरपीस रुपी
हरविलेल्या तिच्या त्या प्रेमाची
उर्मी त्याला मिळाली ती कायमची...
राऊ
०३.१२.२०१२
No comments:
Post a Comment